Z PIEŚNIĄ KU WOLNOŚCI
I wojna światowa przywróciła do życia państwo polskie. W wyniku upadku potęg zaborczych i działań wielu pokoleń Polaków, Polska po 123 latach powróciła na mapy Europy. Wiele z przełomowych momentów mogło stać się symbolem naszej niepodległości. My jednak każdego roku świętujemy 11 listopada. Tego dnia czcimy pamięć tych, którym zawdzięczamy własne państwo, którym udało się podnieść nasz kraj z ogromnych zniszczeń wojny i zaborów. Każde pokolenie składało ofiary krwi w wielkich powstaniach przeciw zaborcom.
Na pamiątkę tych dni w naszej szkole odbyła się uroczysta akademia pod hasłem Z PIEŚNIĄ KU WOLNOŚCI.
W montażu słowno – muzycznym przygotowanym przez uczniów klas V a i V b zostały przypomniane tragiczne momenty z historii naszego kraju. Występowi przyświecały słowa J. W. Gothego, przypomniane przez p. dyrektor Danutę Nykiel: Gdzie słyszysz śpiew – tam wchodź, tam dobre serca mają . Źli ludzie – wierzaj mi, ci nigdy nie śpiewają.
Uczniowie klas I – VII zaśpiewali pieśni patriotyczne, które pozwoliły zrozumieć rozterki i uczucia walczących o niepodległość. W tym dniu w naszej szkole zabrzmiały takie utwory jak: Warszawianka, Pierwsza Brygada, Pałacyk Michla, Szara piechota, Warszawskie dzieci, Przybyli ułani pod okienko, Pierwsza Kadrowa. To te pieśni pozwoliły nam wspominać historię naszych dziadków i pradziadków walczących o wolność.
To, co przeżyło jedno pokolenie,
drugie przerabia w sercu i pamięci.
I tak pochodem idą cienie ..., cienie ...
Aż się następne znów na krew poświęci!
Wspomnienie dziadów pieśnią jest dla synów.
Pieśń. Czyn. Wspomnienie – to jedno: TO POLSKA!
Dzień ten jest dla nas lekcją patriotyzmu i wyrazem pamięci o tych wszystkich, dzięki którym dzisiaj żyjemy w wolnej Polsce. Patriotyczne teksty pieśni stanowią muzyczny pomnik dla bohaterskich żołnierzy walczących za Ojczyznę.
Bogumiła Blak